زندگی‌نامه موسیقی دانان مشهور2 ( انوشیروان روحانی)

 

این بار قصد داریم تا به بیان زندگی‌نامه هنرمندِ موسیقی‌دانِ ایرانی، انوشیروان روحانی بپردازیم. انوشیروان روحانی متولد ۱ مرداد ۱۳۱۸ در رشت، آهنگ‌‌ساز و نوازندهٔ ارگ و پیانو، اهل ایران است. پدربزرگ این آهنگ‌ساز از اهالی قلم بود و به روحانی موید لقب داشت و نویسنده‌ی چندین کتاب بود. پدر انوشیروان روحانی مهندس کشاورزی بود، که در شعر و ویلن نیز دست داشت و تمامی فرزندانش را در این زمینه هدایت و راهنمایی می‌کرد.

انوشیروان روحانی پس از سپری شدن سه سال که مدت مأموریت پدرش به پایان رسید، همراه خانواده به تهران آمد و در سه سالگی به جای اسباب بازی، یک ملودیکا برای او خریدند و او که در آن هنگام بیش از سه سال نداشت نواختن ساز را شروع می‌کند.

انوشیروان روحانی، در سن 6 سالگی با راهنمایی‌های پدر، با خط نت آشنایی پیدا می‌کند و در همین ایام وارد هنرستان موسیقی شده و استادان به نامی همچون جواد معروفی و روح‌الله خالقی و سایر استادان به نام پیانوی ایران، تعلیم وی را بر عهده می‌گیرند و تحصیل خود در هنرستان را تا مرحله فارغ‌التحصیلی پیگیری نمود. وی در کنار تحصیل در زمینه موسیقی در سال ۱۳۴۷ موفق به دریافت گواهینامه خلبانی نیز گردید.

 

وی در سن ۹ سالگی در جامعه‌ی باربد، که سرپرستی آن را اسماعیل مهرتاش به عهده داشت، برنامه‌هایی اجرا کرد؛ که مورد تشویق مهرتاش و مدعوین قرار می‌گرفت. انوشیروان با آشنایی که پدر وی با آقای عباس شاپوری داشت به رادیو راه یافت. او اولین تانگوی خود را به نام «تانگوی مامانی» در سن ۶ سالگی ساخت و از سن ۱۵ سالگی عضو روزمزد رادیو شد. در سن ۲۱ سالگی نخستین آهنگ خود را به نام «اسرار ساز» با کلام کریم فکور ساخت، که با صدای پوران اجرا شد. او بیش از ۲۵ سال سن نداشت که به عضویت شورای موسیقی رادیو درآمد و تا آخرین سالی که در آن سازمان فعالیت داشت، عهده دار این سمت بود. وی از نخستین برنامه به نامِ «گلها» با این برنامه همکاری زیادی داشت و رهبری ارکستر شماره ۸ به عهده او بود. علاقه وافر ایشان به پیانو و کیبورد باعث گردید تا در سال ۱۳۴۲ اولین دستگاه ارگ الکترونیک را وارد کشور نماید. ایشان در سال ۱۳۵۰ با هزینه شخصی مدرسه‌ای را در روستای کلشتر واقع در شهر رودبار استان گیلان احداث کرد.

وی پس از فارغ التحصیلی، تحصیلات تکمیلی خود را در کنسرواتوار پاریس گذراند و در سال ۱۳۴۶ به عضویت رسمی انجمن آهنگ‌‌سازان فرانسه درآمد و در حقیقت تاثیر برخی از قطعات پاپ فرانسوی را در تعدادی از ملودی‌های ایشان به چشم می‌آید. انوشیروان روحانی با تعداد زیادی از خوانندگان مطرح ایرانی و بین‌المللی از جمله گابریلا فونتانا (خواننده سولیست سوپرانو اپرای وین)، کلاوس ماینه، امیل ساین، خانم هایده و سایر خوانندگان مطرح دنیای موسیقی همکاری کرده است.

انوشیروان روحانی در سال ۱۳۴۱ با خانم گیتی دریابیگی ازدواج کردند که نتیجه این پیوند ۳ فرزند هنرمند به نام‌های ندا، نوا و رضا است. ندا نوازنده و مدرس پیانوی کلاسیک است. نوا رشته کارگردانی سینما تحصیل کرده است و رضا فارغ التحصیل رشته موسیقی از دانشگاه هانوور آلمان است و به ویژه در زمینه موسیقی کلاسیک، جاز، و موسیقی فیلم استعداد دارد.

آثار انوشیروان روحانی

آثار انوشیروان روحانی به بیش از ۵۰۰ اثر می رسد که حدود ۲۰۰ اثر آن در قالب موسیقی ارکسترال با کلام و بی کلام، قطعات پیانو و موسیقی فیلم انتشار یافته است که از این آثار ماندگار می توان به سلطان قلبها، عاشق شدم، هوس، مجنون تو، آواز جدایی، راز خلقت، دل کوچولو، گل سنگ و همچنین ترانه شاید من ، شاید تو با اجرای گروه اسکورپیونز اشاره نمود. ترانه "تولدت مبارک" وی از ماندگارترین و نوستالژی ترین ترانه های معاصر می‌باشد. وی همچنین موفقیت های بسیار نام بردنی در خارج از کشور را کسب کرده است که تحسین محافل بین المللی هنری بیانگر این موضوع می باشد. از افتخارات ایشان می توان به دریافت جایزه اول آهنگسازی از اسپانیا برای ترانه "سلطان قلبها" اشاره کرد.

به یاد انوشیروان روحانی یک هنرستان موسیقی شبانه در خیابان جمهوری تأسیس شده‌است. ایشان با وجود اینکه هنرمند نام آشنایی در موسیقی کشور است در ۲۵ سال اخیر روی صحنه‌های ایران موسیقی اجرا نکرده‌است.

یکی از آثار ماندگار این هنرمند:

آهنگ زیبای سلطان قلب‌ها